هر
چه موهایت بلندتر عمر من
بلندتر است گیسوان آشفته
روی شانه هایت تابلویی از
سیاه قلم و مرکب چینی و پرهای چلچله هاست که به آن
دعاهایی از اسماء الهی می بندم می دانی چرا
در نوازش و پرستش موهایت جاودانه می شوم ؟ چون قصه ی
عشق ما از اولین تا آخرین سطر درآن نقش
بسته است موهایت دفتر
خاطرات ماست پس نگذار کسی
آن را بدزدد.