بزرگترین گناه من
ـ ای شاهزاده‌ی دریا چشم!ـ
دوست داشتن کودکانه‌ی تو بود!
(کودکان عاشقان بزرگند...)
نخستین (و نه آخرین!) اشتباه من
زندگی کولی وارم بود!
آماده بودنم
برای حیرت از عبورِ ساده‌ی شب و روز
و برای هزار پاره شدن
در راه‌ِ هر زنی که دوستش می‌داشتم!
تا از آن پاره‌ها شهری بسازد
و آنگاه
ترکم کند!
لغزش من دیدن کودکانه‌ی جهان بود!
اشتباهم،
بیرون کشیدن عشق از سیاهی به سوی نور
و گشودن آغوشم
هم‌چون دریچه‌های دِیر
به روی تمام عاشقان!