شب از هفت و
نیم غروب و
آدمی از یک
پرسش ساده آغاز می‌شود.
روز از پنج و
نیم صبح و
زندگی از یک
پرسش دشوار!
صبح‌اَت بخیر
شب‌زنده‌دارِ سیگار و دغدغه،
لطفا اگر
مشکلات جهان را
به جای درستی
از دانایی رسانده‌ای،
برو بخواب!
آدمی از بیمِ
فراموشی است
که جهان را
به خوابِ آسان‌ترین اسامیِ خویش می‌خواند.