جانم از آتشفشان ها گذر می کند با خویشتن در جنگم از خود عبور می کنم تو آن سوی من ایستاده ای و لبخند می زنی و لبخند تو آن قدر بها دارد که به خاطرش از آتش بگذرم من طلا خواهم شد می دانم .
"جبران خلیل جبران"