هنوز
هم گاهِ نوشتن ِ اسمات بر برگ، برگ،
درختی میشود و دفترم جنگلی. هنوز
هم گاهِ نوشتن اسمات بر برگ، سپیدی
برگ رنگینکمانی میشود تابان با رنگهایی زنده و
گاهِ فرارسیدنِ شب، کتابخانهام
را روشن نمیکنم تا
همچنان تلألؤِ ستارههای کنارِ اسمات را ببینم.