جا گذاشتی اش ،
بر لبانم سنگینی می کند ...
به خاک می افتم در مقابلت
فکر می کنی چیز دیگری هم
برای باختن دارم هنوز ؟
تو آینه را می زنی می‌شکنی
من دلگیر می‌شوم ...
تو در همین خرده آینه ها تکرار می‌شوی!
من می‌خندم
می‌گویم :
"تو همیشه ناشیانه ماهرانه ترین کارها را انجام می‌دهی ! "
می‌خندی ....
من عاشق خندیدنت می‌شوم
من اشتباه نمی‌کنم که آینه را دست تو می‌سپارم
یا دل به تو می‌بندم ....
خیابان
آرزویت که می‌کنم
لحظه ی آمدنت انگار
دوباره پرستو ها نیامده کوچ می‌کنند
و من چنین نامنتظر
تو را و بهار را
از نو آرزو می‌کنم
تو ببین چه می‌کنی
که من پر از فلوت و دریا شده ام !